چه کنیم که معرفت به نورانیت ائمه علیهم‌السلام نصیبمان گردد؟

در آیه شریفه «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ؛ سپس کتاب را به ارث بندگان برگزیده خود گذاشتیم، ولی برخی از بندگان به خود ستم می‌کنند».١ مراد از «مِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ» کسی است که معرفت ائمه علیهم‌السلام را نداشته باشد.

اما اینکه چه کنیم که معرفت به نورانیت ائمه علیهم‌السلام نصیبمان گردد، بعد از نمازها بخوانیم و بخواهیم: «أَللهُم، عَرفْنِی نَفْسَک...».٢

• ١. فاطر:  ۳۲.
• ٢. مقصود خواندن دعای زیر است: «أَللهُم، عَرفْنی نَفْسَک، فَإِنک إِنْ لَمْ تُعَرفْنی نَفْسَک لَمْ أَعْرِفْ نَبِیک. أَللهُم، عَرفْنی رَسوُلَک، فَإِنک إِنْ لَمْ تُعَرفْنی رَسوُلَک، لَمْ أَعْرِفْ حُجتَک. أَللهُم، عَرفْنی حُجتَک، فَإِنک إِنْ لَمْ تُعَرفْنی حُجتَک، ضَلَلْتُ عَنْ دینی؛ خدایا، خودت را به من بشناسان، وگرنه نخواهم توانست پیامبرت را بشناسم. بار خدایا، رسولت را به من بشناسان، وگرنه نخواهم توانست حجتت را بشناسم. خداوندا، حجتت را به من بشناسان، وگرنه از دینم گمراه خواهم شد». ر.ک: اصول کافی، ج۱، ص۳۳۷؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۴۶؛ ج۹۲، ص۳۲۶.