در زمان اسارتِ اهلبیت سیدالشهدا علیهمالسلام، یزید دید در دست امام سجاد علیهالسلام تسبیحی است که حضرت آن را میچرخاند، لذا به امام علیهالسلام اعتراض کرد که چرا کار بیهوده انجام میدهی؟! امام سجاد علیهالسلام فرمود: از پدرم شنیدم که: جدم صلیاللهعلیهوآلهوسلم، «کان إِذا أَصْبَحَ وَ أَمْسی یقُولُ: أَللهُم إِنی أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَیتُ أُسَبحُک وَ أُمَجدُک و أَحْمَدُک وَ أُهَللُک وَ أُکبرُک بِعَدَدِ ما أُدِیرُ بِهِ سَبْحَتِی؛ رسولخدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم هر صبح و شام میفرمود: خداوندا، صبح و شام کردم درحالیکه تسبیح و تمجید و ستایش و تهلیل و تکبیر تو را میگویم به تعداد گرداندن تسبیحم»،١ و سپس تسبیح خود را میگرداند. هرکس این کار را انجام دهد، برای او اجر تسبیح نوشته میشود و نیز برای او مایه فَرَج و گشایش است.