اختلاف بین ما و عامه، در فروع قابل ذکر نیست و نباید به آن دامن زد؛ بلکه اختلاف ما و آنها در اصول است. با اینهمه، مودّت ذیالقربی در قرآن، منصوص و صریح است. ما تابع قرآن هستیم؛ لذا هرکه مودّت ذیالقربی را دارد، ما او را قبول و دوست داریم، و هرکه آن را ندارد، ما او را قبول نداریم؛ بنابراین، اختلاف ما و آنها در امامت، با حکمیّت قرآن حل میشود.
اما در فروع، ما فقه اهلبیت علیهمالسلام را بهدلیل حدیث متواتر ثقلین اختیار نمودهایم، و عامه هم باید بدان التزام داشته باشند؛ بلکه مرحوم شیخ جواد بلاغی میفرمود: «احتیاط برای جاهل، اختیار مذهب امامیه است». در واقع اهلبیت علیهمالسلام احتیاط را برای ما بیان نمودهاند، و راه احتیاط را برای درک احکام واقعیه باز کردهاند.