جهت رفع این گرفتاریها،١ اگر آقایان چیزی به نظرشان میرسد که امر نافعی باشد که امروز مسلمانها بدان مشغول شوند تا بلاها از آنها مرتفع شود، تذکر دهند. قرآن میفرماید: «وَ مَا کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنتَ فِیهِمْ وَ مَا کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ؛ مادام که تو در میان ایشان هستی، خداوند آنان را عذاب نمیکند. همچنین مادام که استغفار میکنند، خداوند آنان را عذاب نخواهد نمود».٢ و میفرماید: «فَلَوْلا إِذْ جَآءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ؛ پس چرا هنگامی که عذاب ما به سراغشان آمد، تضرع و زاری نکردند».٣ همچنین میفرماید: «لَمَّا ءَامَنُواْ کشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْی فِی الْحَیوةِ الدُّنْیا وَ مَتَّعْنَاهُمْ إِلَی حِینٍ؛ هنگامی که ایمان آوردند، عذاب رسواگر را در زندگانی دنیوی از آنان برداشتیم و آنان را تا زمانی [معین] بهرهور ساختیم».۴
در امم سابقه، اتفاق افتاده که عذاب الهی به همان ترتیبی که پیغمبر آنها خبر داده بود، بر بالای سرشان آمده، بهطوریکه همه یقین کرده و فهمیدهاند که عذاب خدا نازل خواهد شد؛ ولی با تضرع و ابتهال آن را برطرف کردهاند. عذاب خداوند از طرف غیب توسط ملائکه، با توبه و رجوع الیاللّه و تضرع رفع میشود. چه استبعاد دارد که عذاب از ما نیز رفع شود؟!