شخصی میگفت: با رفقا بودم، آقایی را از دور در کوچه دیدم؛ به دلم افتاد که امام زمان عجّلاللّهتعالیفرجهالشّریف است. با خود گفتم در دل به او سلام میکنم، اگر جواب داد، معلوم میشود آن حضرت است. وقتی از کنار او رد شدیم، در دل به آن بزرگوار سلام کردم؛ تبسمی نمود و فرمود: «عَلَیکُمُ السَّلامُ»! به رفقای همراه خود گفتم: آقا را دیدید؟ گفتند: کدام آقا؟ معلوم شد که آنها نه آقا را دیدهاند و نه جواب سلام او را شنیدهاند!