پدر تو با فاروقش این راه را به من نشان داد!

طبل نفاقی را که خلفای سابق پنهان می‌‏داشتند، معاویه آشکار کرد و به صدا در آورد. محمد‌بن‌ابی‌بکر برای معاویه نوشت: چرا با امیرالمؤمنین علیه‏‌السلام نزاع می‌‏کنی؟! وی در جواب گفت: «پدرِ تو با فاروقش این راه را به من نشان داد و حق او را غصب کرد!».١ این اقرار و اعتراف معاویه به بدی، بسیار فریب‌کارانه بود؛ زیرا با اینکه می‏‌گفت: «ما قاتَلْتُکمْ لِتُصَلُّوا و لا لِتَصُومُوا، وَ لا لِتَحِجّوا لا لِتُزَکّوا، لأَنّکُمْ لَتَفْعَلُونَ ذلِک، اِنّما قاتَلْتُکمْ لأَتَأمرَ عَلَیکمْ!؛ من برای این با شما نجنگیدم که نماز بخوانید و یا روزه بگیرید و یا حج به جا آورید و یا زکات بدهید، زیرا شما خود این کارها را می‏‌کنید. من تنها برای این با شما جنگیدم که بر شما حکومت کنم!». بااین‌حال، می‏‌گفت: «حاکَمْنا إِلی اللهِ، فَحَکمَ الله‏ُ لی؛ حکم را به خدا واگذار کردیم و خدا به نفع من حکم نمود»؛٢ یعنی دیدید که من دروغ نمی‏‌گفتم و شما به من نسبت دروغ می‏‌دادید. معلوم شد که طرف مقابل (امام علی علیه‌السلام) دروغ می‏‌گفت!

• ١. ر.ک: بحارالانوار، ج۲۲، ص۵۷۵ و ۵۷۹؛ احتجاج، ج۱، ص۱۸۳؛ اختصاص، ص۱۲۶؛ وقعة صفین، ص۱۱۹؛ شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید، ج۳، ص۱۹۰: «فَکانَ أَبُوک وَ فارُوقُهُ أَوّلَ مَنِ ابْتَزهُ حَقّهُ؛ آنگاه پدر تو و فاروقش (خلیفه دوم) نخستین کسانی بودند که حق او  را از او گرفتند».
• ٢. ر.ک: بحارالانوار، ج۴۴، ص۴۸؛ ارشاد، ج۲، ص۱۱؛ شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید، ج۱۶، ص۱۴ و ۴۵.