صفحه اصلی

در حال بارگیری...
بیانات

قتل امامی که خیرخواه قوم خود بود...

آیا ممکن است ما ائمه‌‏ی اطهار علیهم‏‌السلام را با «هَلْ مِن مزِید؛ آیا زیادی هست؟»۱ و با مزایده بفروشیم؟ نه به قیمت کم، که ممکن است نفروشیم؟! چنان‌که عمرسعد ملعون هم به مجانی نفروخت، بلکه هرچه کرد از مُلک ری دست بردارد، دید نمی‏‌تواند. و شمر هم که از ابن‌سعد خبیث‌‏تر بود، بدون هیچ انفاذ حکمی فروخت و اقدام به قتل آن حضرت کرد و نگذاشت ابن‌زیاد ملعون با امام حسین علیه‌‏السلام کنار بیاید و صلح کند؛

لذا وقتی ابن‌زیاد ملعون به شمر لعین گفت: «به امام حسین علیه‏‌السلام بگو باید تسلیم حکم من و یزید شوی بدون هیچ شرطی؛ اگر کرد هیچ، وگرنه کارش را تمام کن»؛ شمر لعین به ابن‌زیاد ملعون گفت: اگر کارش را تمام نکنی بر تو چیره می‌‏شود. او هم پذیرفت و برایش دعا کرد و گفت: «جَزاک الله‏ُ مِنْ ناصِحٍ أَمینٍ!؛ خداوند به تو که شخص خیرخواه و امانت‏دار هستی پاداش خیر دهد!».۲
مگر برادرش، امام مجتبی علیه‌‏السلام صلح نکرد؟ این حضرت هم صلح می‏‌خواست.

در محضر بهجت، ج۳، ص۱۵۶

 

  • ۱. ق: ۳۰.
  • ۲. عبارت ابن‌زیاد در پاسخ پیشنهاد شمر به این صورت آمده است: «نِعْمَ ما رَأَیتَ! الرَّأْی رَأْیک؛ چه نظر خوبی! نظر درست رأی توست»؛ ر.ک: بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۸۹؛ الارشاد، ج۲، ص۸۶؛ اعلام الوری، ص۲۳۵؛ سخن مذکور در متن، پاسخ ابن‌زیاد به خیرخواهی ظاهری عمربن‌سعد است که مورد پذیرش ابن‌زیاد قرار نگرفت و ابن‌زیاد درباره‏‌ی نامه‏‌ی او گفت: «هذا کتابُ ناصِحٍ مُشْفِقٍ عَلی قَوْمِهِ؛ این نامه، نامه‏‌ی کسی است که می‏‌خواهد نسبت به قوم خود با خیرخواهی و مهربانی رفتار شود»؛ ر.ک: همان، روضةالواعظین، ج۱، ص۱۸۲.

آخرین مطالب

نمایه‌ها

فیلم ها