در ایام وفیات١عنایتی هست، هرچند اینطور نبوده که در گذشته علما و مراجع، در ایام وفیات مجلس عزا و روضهخوانی برپا کنند، حتی در زمان ما در نجف معمول نبود و فقط فاطمیۀ اول را یکی از علما [مرحوم آقا سید ابوالحسن اصفهانی] و فاطمیۀ دوم را یکی دیگر از مراجع [آقای نائینی] سه روز روضهخوانی داشتند و مجلس میگرفتند؛ اما در بقیۀ وفیات چهارده معصوم، حتی دهۀ عاشورا، مراجع مجلس نداشتند؛ بلکه در روضههای عمومی مساجد یا مدارس شرکت میکردند. البته در مدارس علوم دینی و حوزه، طلاب خود چیزی روی هم میگذاشتند و مجلس میگرفتند، چنانکه در اعیاد و موالید معصومین هم رسم نبود که علما بنشینند و مجلس بگیرند. البته یادم میآید که مرحوم آقا سید ابوالحسن در این اواخر در کربلا خانهای نزدیک حرم سیدالشهدا گرفته بود و دهۀ عاشورا در آن مجلس روضهخوانی میگذاشت.
بعضی از پیرمردهای قم نقل میکردند که آقای اراکی در هر ماه یا در هر هفته روضهخوانی داشتند و در آن زمان که پنکه و کولر نبود، در مجلس بادبزنهای دستی میگذاشتند. در مجالس روضهخوانی کربلا نیز گویا بادبزن گذاشتن برای حاضران و مستمعین، مانند سیگار و چای، شرطِ کار بود.