عایشه از دفن جنازه حضرت مجتبی علیهالسلام نزد ضریح پیغمبر صلّیاللّهعلیهوآلهوسلم منع نمود و به مروان دستور داد جنازه آن حضرت را تیرباران کنند.
مؤمن طاق در احتجاج خود با ابوحنیفه به وی گفت: چگونه عایشه و حفصه پدران خود را نزد ضریح پیغمبر صلّیاللّهعلیهوآلهوسلم دفن نمودند، ولی اجازه ندادند امام مجتبی علیهالسلام در آنجا دفن گردد؟ ابوحنیفه در جواب گفت: آنجا جزو مهریه عایشه بود. مؤمن طاق گفت: پیامبراکرم صلّیاللّهعلیهوآلهوسلم مهریه همسران خود را در حال حیات داده بود. ابوحنیفه گفت: «نَحُّوهُ عَنّی، فَإِنَّهُ رافِضِی خَبیثٌ؛ این شخص را از مجلس بیرون کنید، زیرا او رافضی (شیعه) پلیدی است».۱