عکس‌نوشت همه را به آنان بخشیدم!

اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ، 
خدایا! آنچه را پدر و مادرم، در سخن گفتن با من، اگر از اندازه بیرون رفتند، 

أوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ، 
یا در کاری نسبت به من زیاده‌روی کردند، 

أوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ، 
یا حقّی را از من به تباهی کشیدند، 

أوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ، 
یا واجبی را نسبت به من کوتاهی کردند،

فقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا، 
همه را به آنان بخشیدم و همۀ آن‌ها را به هر دو نثار کردم،

و رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا،
و از تو می‌خواهم که وزر و وبال آن را از دوش آنان برداری،

فإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي، 
زیرا من آنان را نسبت به خود، در کوتاه آمدنشان از حقّم متهم نمی‌کنم،

و لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي، 
و آنان را در نیکوکاری‌شان دربارۀ خود سهل‌انگار نمی‌دانم،

و لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رِبِّ. 
و از آنچه درباره‌ام انجام داده‌اند، ناراضی نیستم.