در حال بارگیری...
سیدبن‌طاووس رحمه‌الله در کتاب اقبال‌الاعمال آورده است:
حسن‌بن‌وشاء گوید: در شب بیست‌وپنجم ذی‌قعده در محضر امام رضا علیه‌السلام بودیم که فرمود:
در این شب ابراهیم و عیسی علیهماالسلام زاده شدند و زمین از زیر کعبه گسترده شد؛ پس هرکه روزه بدارد این روز را مانند کسی است که شصت ماه روزه گرفته است.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در بیست‌وپنجم ذی‌قعده بود.
هر که در این روز، روزه بگیرد و شبش را زنده بدارد، برای او [ثواب]عبادت صد سال است که روزش را روزه بوده و شبش را به عبادت پرداخته…
و روایت شده هرکه در این روز روزه بدارد هرچه در آسمان و زمین است برایش استغفار می‌کنند.
خواندن دو رکعت نماز هنگام صبح (از بعد از طلوع آفتاب تا پیش از ظهر) مستحب است:
در هر رکعت یک بار حمد و پنج بار سوره شمس را بخواند و بعد از سلام بگوید:
«لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ»،
سپس بگوید:
«يَا مُقِيلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِي عَثْرَتِي يَا مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِي يَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِي وَ ارْحَمْنِي وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَيِّئَاتِي وَ مَا عِنْدِي يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَام».
