«الصلاة معهم کالصلاة خلف رسول الله؛[١] نماز همراه [اهل سنت] مانند نماز پشت سر رسول خدا است»، حفظ وحدت [اینقدر مهم است]. میگوید خود حضرت امیر علیهالسلام شمشیر برداشت، صدای اذان را [که] شنید، به حضرت فاطمه سلاماللهعلیها فرمود من میروم، همه کارها را [هم] میتوانم انجام دهم، [اما] اگر میخواهی این اذان باشد [باید صبر کرد]، [حضرت هم] گفت: باشد!
چقدر بزرگوار بوده است که این همه بلاها به سرش آمد، مع ذلک گفت: اذان از بین میرود، یعنی رسالت از بین میرود. بالاخره چه عرض بکنیم؟ ...
■■■
ما هم حفظ وحدت را قائلیم. طعن و سب و … اعلانش پیش آنها مزید بر علت (گرفتاری مضاعف) است. خدا میداند چه چیزها شنیدهایم که همین زمان ما واقع شده است، در همین باب که [برخی از شیعیان] تقیه نکردند.
«لا دین لمن لا تقیة له؛[٢] کسی که تقیه نمیکند، دین ندارد».
لذا شنیدم ازهد علمای نجف [وقتی] میآمد سامره، داخل جماعتشان (اهل سنت) میشد. ...
■■■
برای حفظ وحدت! ما هم حفظ وحدت را قائلیم. طعن و سب و … اعلانش پیش آنها مزید بر علت (گرفتاری مضاعف) است. خدا میداند چه چیزها شنیدهایم که همین زمان ما واقع شده است، در همین باب که [برخی از شیعیان] تقیه نکردند.
اما، در اقامه برهان نه، ما موافق [تقیه] نیستیم. برهان مطلب را، دلیل مطلب را آدم کتمان بکند، نه. [البته ذکر دلیل و برهان] جا دارد، [و مواردش] به حسب جا مختلف است، [حتی] بعضی جاها اقامه برهان واجب است.
[١]. نک: کافی، ج٣، ص٣٨٠؛ من لا یحضره الفقیه، ج١، ص٣٨٢.
[٢]. کافی، ج٢، ص٢١٧؛ من لا یحضره الفقیه، ج٢، ص١٢٨.