عکس‌نوشت شوق زیارت

زیارت، در نظر او [حضرت آیت‌الله بهجت]، عملی ظاهری و صوری نبود؛ بلکه در هنگام زیارت واقعاً در محضر زیارت‌شونده حاضر می‌شد. معتقد بود:

اگر می‌خواهید زیارت، زیارتی اساسی باشد، باید قلبتان هم همان را بگوید که زبانتان می‌گوید؛ یعنی قلب هم همان چیزی را درک کند که در زیارت‌نامه قرائت می‌شود.

زیارت را با آدابش به‌جا می‌آورد و می‌فرمود:
از اهمّ آداب زیارت این است که بدانیم بین حیات معصومین علیهم‌السلام و مماتشان هیچ فرقی وجود ندارد؛ یعنی الآن هم امام حیّ است و حرفت را می‌شنود.

اهتمامش به امر زیارت کم‌نظیر بود. اعتقادش بود که اگر کسی بخواهد تشنگی و عطش دیدار با معصومین علیهم‌السلام را در وجود خود تخفیف دهد، زیارت مشاهد مشرفه به‌منزلۀ ملاقات آن‌ها و دیدار آن حضرات است.