ما باید متشکر و ممنون باشیم که خداوند منان نعمت ولایت و مودّت آنها را به ما عطا فرموده است.
ما خیال میکنیم که معصومین علیهمالسلام به زیارت ما محتاجاند. در ایام اربعین، کربلا پر از دستهجات شیعیان عراق از طوایف مختلف عربها و کُردها میشد که یکی از آنها را در ایام سال نمیدیدیم و در شعرهایشان از خاندان مرتضی علیهالسلام تجلیل و به آنها اظهار محبت و مودّت میکردند. اشخاص و جماعت متعدد از سرتاسر عراق، هر دسته از ناحیهای و در پیش هر جمعیت مرشد پیری بود که به دنبال او میرفتند.
امام حسین علیهالسلام میخواهد بگوید: من به شما احتیاج ندارم، شما به ما خاندان محتاجید، چنانکه خداوند سبحان میفرماید: «وَ رَبَطْنَا عَلَی قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُواْ فَقَالُواْ؛ و دلهایشان را استوار کردیم که برخاستند و گفتند:...». [ کهف، ۱۴] همچنین میفرماید: «قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلامَکُمْ بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَداکُمْ لِلْإیمان؛ بگو، اسلامتان را بر من منت ننهید؛ بلکه این خداست که بر شما منت نهاد و به ایمان رهنمون گردانید». [ حجرات، ۱۷]
ما باید متشکر و ممنون باشیم که خداوند منان نعمت ولایت و مودّت آنها را به ما عطا فرموده است.