در حال بارگیری...
خدا به ما تنبه بدهد تا برای امور شخصی، برادران مسلمان خود را از دست ندهیم، چنان‌که هر کاری کردند که شیعه‌های عراق را علیه دولت عثمانی بر له انگلیس به جنگ وادارند، نتوانستند. بلکه شیعیان با اهل تسنن متحد شدند و هم‌دست و هم‌صدا و هم‌پیمان بر له عثمانی و علیه انگلیس جنگیدند. حتی روحانیون شیعه به جبهه‌ی جنگ رفتند و به‌خصوص شیخ شریعت رحمه‌الله با آن سن و سال در جنگ شرکت نمود. با اینکه از عثمانی‌ها دل خوشی نداشتند، بااین‌حال اسلام اسمی و ظاهری دولت عثمانی را بر کفر بریتانیا ترجیح دادند.
باز هم بیدار نمی‌شویم، در فکر نیستیم که باز هم به سراغ ما می‌آیند. شخصی به کبوترها هیش می‌کرد، به یکدیگر حواله می‌دادند که هر که هیش است برود، وگرنه سرنوشتش مثل همان که شکار شد می‌شود. ما را از هم جدا می‌سازند و برای هر جمعیت مرز و گذرنامه‌ی جداگانه قرار می‌دهند و از هم جدا و بیگانه می‌سازند و بدین وسیله امت واحده اسلامی را تضعیف می‌نمایند و بعد از ضعف همه، دانه‌به‌دانه به سراغ آنها می‌روند! آیا ما نباید در فکر این باشیم که با هم متحد باشیم و با تفرقه و نزاع و اختلاف، وحدت اسلامیه و برادری خود را از دست ندهیم؟!
خدا به ما تنبه بدهد تا برای امور شخصی، برادران مسلمان خود را از دست ندهیم...
آیا ما نباید در فکر این باشیم که با هم متحد باشیم و با تفرقه و نزاع و اختلاف، وحدت اسلامیه و برادری خود را از دست ندهیم؟!
البته برای کفار خیلی سخت است که یکی از آنها به‌طور مستقیم و رودررو با ما بجنگد، لذا تا جایی که امکان دارد و جان دارند، پول خرج می‌کنند که ما مسلمان‌ها را اغوا کنند و به جان هم بیندازند. ولی ما هم چنان غافل هستیم و توجه نمی‌کنیم که همدیگر را به حق راضی کنیم. چنان‌که می‌بینیم به مقتضای «وَ قاسَمَهُما إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحين؛ و شیطان برای آن دو (آدم و حوا علیهما‌السلام) سوگند یاد کرد که من به راستی خیرخواه شما هستم»[۱] به دولت‌های منطقه و همسایه [در جنگ عراق علیه ایران] گفته‌اند که اگر او (صدام و حزب بعث) را کمک نکنید از بین رفته‌اید.
[۱]. اعراف: ۲۱.
