خیال میکنم انسان اگر هر یک از مشاهد مشرفه را طواف کند، همه مشاهد را در همهجا زیارت کرده است و برای او مفید است. آنها «أَحْیآءٌ عِندَ رَبِهِمْ یرْزَقُونَ؛ زنده و نزد خدا بهرهمند»١ هستند و با دیگران قابل قیاس نیستند. هرجا هستیم میتوانیم به هر کدام از آنها متوسل شویم. در زیارت حضرت سیدالشهدا علیهالسلام بر همه ائمه، بلکه انبیا علیهمالسلام سلام شده است: آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد صلواتاللهعلیهماجمعین.
اگر کسی بخواهد تشنگی و عطش دیدار آنها را در وجود خود تخفیف دهد، زیارت مشاهد مشرفه بهمنزله ملاقات آنها و دیدار حضرت غائب عجلاللهتعالیفرجهالشریف است. آنها در هرجا حاضر و ناظرند. هر گاه انسان به یکی از آنها متوجه شود، مانند آن است که به همه متوجه شده و همه را زیارت و دیدار کرده است.
گذشته از اینکه فرمودهاند: شما خود را اصلاح کنید، ما خودمان به سراغ شما میآییم و لازم نیست شما به دنبال ما باشید. راه دیگر، توسل به قرآن است، اینها شریک قرآن هستند، بلکه با قرآن عینیت دارند. اگرچه اکثر مسلمانان به قرآن اعتقاد دارند، ولی به امامت اهلبیت قائل نیستند. البته جای شگفتی نیست که اکثریت مسلمانان بر خطا هستند، زیرا میدانیم که اکثر متدیّنین عالم نیز مسیحی هستند که قائلند قرآن باطل است!
بنابراین «اکثریت» میزان برتری نیست. توسل به قرآن هم آرامبخش دلهاست؛ «أَلنظَرُ إِلَی الْمُصْحَفِ عِبادَةٌ؛ نگریستن به قرآن عبادت است».٢
همین سلوه و آرامش قلبی برای کسی که به شمایل امام زمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف نگاه کند، نیز حاصل میشود.