سکوتِ محض بود

استاد ما [شیخ محمدحسین غروی اصفهانی] می‌فرمود: مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌ای روزی دو درس می‌گفت. اما در غیر ساعاتی که درس می‌گفت، چنان خاموش بود که گویی زبان ندارد، مگر اینکه ذکری بگوید، وگرنه سکوت محض بود!

آقای علامه طباطبایی رحمه‌الله سالی در شب عید غدیر ایشان را با عده‌ای از علما و فضلا برای صرف شام به منزل خویش دعوت کرده بود. یکی از معاصرین آقای سید حسین بادکوبه‌ای هم در آن مجلس شرکت داشت، او تمام وقت مجلس را با صحبت اداره کرده بود، ولی ایشان یک کلمه هم صحبت نکرده و سخن نگفته بود. عجب از صحبت آن معاصر و سکوت این آقا!