محمدبنمسلم در محضر امام صادق علیهالسلام خوابی را نقل میکند و ابوحنیفه آن را تعبیر میکند و حضرت به او میفرماید: «أَصَبْتَ؛ درست گفتی».١
بعد از اینکه ابوحنیفه میرود و یا در مجلس دیگر، حضرت صادق علیهالسلام به محمدبنمسلم میفرماید: تعبیر خوابت این بود. راوی میپرسد: پس چگونه سخن ابوحنیفه را تصدیق نمودید و به او فرمودید: درست گفتی؟! حضرت میفرماید: تقیه کردم، و منظورم این بود که: «أَصَبْتَ الْخَطَأَ!؛ درست اشتباه گفتی!».
اگر افراد بشر علم و جهل خود را میدانستند و نقص و کمالشان را تمیز میدادند، در پیروی از انبیا علیهمالسلام و تبعیت از دین یکسان بودند. اختلاف بشر در علم و جهل آنهاست و ارزش و قدر انسانها هم به علم است نه به مال. علم است که همه چیز و همه اشخاص را بهسوی خود میکشاند. آن شخص میگوید: «لَمْ أَجِدْ أَفْهَمَ مِنْ مُحَمدِبنعَلِی علیهالسلام؛ کسی را داناتر از محمدبنعلی (امام باقر) علیهالسلام نیافتم».
کسانی که با اهلبیت علیهمالسلام مخالفند، در حقیقت با علم و دانش و فهم مخالفند. ما اگر قدر علم را میدانستیم، باید از عترت بِما أَنهُمْ عُلماءُ وَ أَعْلَمُ الناسِ بَعْدَ رَسُولِ اللهِ صلیاللهعلیهوآلهوسلم (از آن جهت که عالمند و بعد از رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم از همه داناتر هستند) پیروی میکردیم. گذشته از اینکه آنان اوصیای رسول خدایند، و اطاعت و پیروی از آنان به نص شرعی، واجب است.