هرکس سفّاک‌تر باشد نسبت به خلافت سزاوارتر است!

خلیفه ثانی از امیرمؤمنان علیه‌السلام سؤال کرد: جواهرات کعبه را چه کنیم؟ حضرت فرمود: بگذارید به حال خود باشند.١

ولی مگر گوش کردند، گفتند: «حَسْبُنا کتابُ الله؛ کتاب خدا برای ما کافی است».٢

هرکس را که سفاک‌تر و خون‌ریزتر از دیگران بود، گفتیم اولی به خلافت است؛ یعنی أَلْغالِبُ أَوْلی وَ لَوْ کانَ أَشْقی! (هر کس غلبه کند، [برای تصدی خلافت] سزاوارتر است، هر چند از همه شقی‌تر باشد). تمام بلاهایی که بر سر ما می‌آید را با دست خود کرده‌ایم: «مِنْهُمْ خَرَجَتِ الْفِتْنَةُ، وَ إِلَیهِمْ تَعُودُ؛ فتنه از سوی آنان شروع شده و به آنان باز می‌گردد».٣

• ١. ر.ک: وسائل‌الشیعة، ج۱۳، ص۲۵۴، مستدرک‌الوسائل، ج۹، ص۳۵۱؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۲۹۴؛ ج۴، ص۲۳۴؛ ج۹۶، ص۶۹؛ شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید، ج۱۹، ص۱۵۸؛ نهج‌البلاغه، ص۵۲۳. البته در آن زمان عمر به سخن امیرالمؤمنان گوش داد و بعد از بیان شافی حضرت در این‌باره، گفت: «لَوْلاک، لاَفْتَضَحْنا وَ تَرَک الْحُلِی بِحالِهِ؛ اگر تو نبودی، رسوا می‌شدیم و جواهرات را به حال خود باقی گذاشت». شاید منظور آیت‌الله بهجت قدس‌سره تصرف والیان دیگر بعد از او باشد.
• ٢. بحارالانوار، ج۲۲، ص۴۷۳ و ۴۷۴؛ شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید، ج۲، ص۵۵؛ ج۶، ص۵۱؛ ج۱۱، ص۴۹؛ ج۱۲، ص۸۷.
• ٣. کافی، ج۸، ص۳۰۷؛ بحارالانوار، ج۲، ص۱۰۹؛ ج۱۸، ص۱۴۶؛ ج۵۲، ص۱۹۰؛ اعلام‌الدین، ص۴۰۶؛ ثواب‌الاعمال، ص۲۵۲. در تمام موارد یاد شده این عبارت در مورد «فقهای سوء آخرالزمان» به کار رفته است.