فاضلِ عامی!

یکی از کرامات علی علیه‌السلام و ائمه اطهار علیهم‌السلام این است که علمای عامه در مبحث امامت عامی محض می‌شوند!

فخر رازی، که در بدیهیات هم تشکیک می‌کند و مطالبش قابل استفاده است، به امامت که می‌رسد گویی صاحب آن فضل نیست، بلکه یک عامی محض است. پس از آن که استدلال‌های امامیه را به‌صورت مفصل نقل می‌کند، در آخر می‌گوید: ولی لازمه این استدلال‌ها رد سیدین جلیلین ـ یعنی شیخین ـ است!

آیا تقلید از سلف و گذشتگان بهتر از این می‌شود؟!