استاد ما از افراد نادر و عجایب روزگار بود!

استاد ما (حاج شیخ محمدحسین غروی اصفهانی رحمه‌اللّه) احوال عجیب و غریبی داشت. با اینکه عائله‌دار بود، گوشه‌ای از اطاق کتاب گذاشته و برای مطالعه مشخص نموده و در آنجا مطالعه می‌نمود، و سروصدای بچه‌ها و زدوخورد آنها مانع از مطالعه او نمی‌شد! خیلی نادر و از عجایب روزگار است که حواس و اعصاب انسان این‌گونه قوی باشد.

گاهی یکی از اهل خانه را صدا می‌زد و آن شخص می‌گفت: بله، ولی ایشان خیال می‌کرد بله نگفته، باز او را صدا می‌کرد و مشغول مطالعه می‌شد و پاسخ بله او را نمی‌شنید، و پس از مدتی دوباره او را صدا می‌زد!