در حال بارگیری...
نعمت‌هایی به این بزرگی در اختیار ماست! به هیچ امت و ملتی چنین قرآنی داده نشده که این همه خواص و آثار داشته باشد! نعمت به این بزرگی به ما داده شده، ولی مثل این است که اصلاً نداده‌اند، و مثل اینکه این کتاب مکمل انسان نیست؛ لذا می‌گوییم: برویم در خانقاه تکمیل شویم! امتی که این قرآن را دارد، کارش به جایی رسیده که از زمان نزول قرآن تقریباً تا به حال از عدیل و شریک قرآن، یعنی عترت محروم است! همان عترتی که بنابر روایات فراوان، حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم درباره آن فرمود: «إِنی سَأَلْتُ رَبی أَنْ لایفَرقَ بَینَهُمَا، فَفَعَلَ؛ من از پروردگارم خواستم که میان قرآن و عترت جدایی نیفکند، و خداوند دعای مرا مستجاب کرد».١ و نیز این را فرمود: «إِنهُما لَنْ یفْتَرِقا حَتی یرِدا عَلَیّ الْحَوْضَ؛ قرآن و عترت از هم جدا نمی‌شوند، تا اینکه در کنار حوض [کوثر] بر من وارد شوند. بله، در فهم و شرح و عمل به قرآن، هر کجا که قرآن باشد، عترت هم موجود است».٢
