با اینکه انسان با مَلَک یک قدم بیش فاصله ندارد، چنانکه قرآن کریم میفرماید: «إِلاَّ أَنْ تَكُونا مَلَكَيْن؛ جز اینکه مَلَک شوید»،۱ بااینحال، از میان حیوانات بیابان و جنگل و باغوحش یکی هم به جهنم قدم نمیگذارد، اما انسان که اعظم و اشرف مخلوقات است به جهنم میرود، بلکه به خلود در آتش محکوم میگردد؛ «الْخالِدين فِیهَا».۲ شیطان بر سر راه مینشیند و همواره در کمین است؛ «لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقيمَ؛ قطعاً بر سر راهِ راست تو خواهم نشست و [ آنان را منحرف خواهم نمود]».۳ هر چند خداوند متعال در پاسخ او فرمود: «إِنَّ عِبادي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ؛ تو بر بندگان من تسلط نخواهی داشت».۴