در حال بارگیری...
حجت‌الاسلام و المسلمین ابوترابی:
عالم ربانی شخصیتی که در عمر مبارکش یک گناه نکرد. حضرت آیت الله بهجت قدس اللّه نفسه الزکیه بعد از عمری مراقبه‌ی کامل در همین سال‌های پایان عمر، محضر مبارکشان بودم.
فرمودند انسان حاضر است هرچه دارد بدهد؛ همه سرمایه‌ای که در هشتاد سال به دست آورده‌ام، همه را تقدیم می‌کنم؛ هرچه در طول سالیان متمادی عبادت و بندگی و ترک گناه به دست آمده، همه را یکجا تقدیم می‌کنم در برابر یک وعده‌ی قطعی _این عین جمله‌ی آن بزرگوار است سروران عزیز_ یک وعده‌ی قطعی که هنگام مرگ یک تار باریک ایمان داشته باشم!
یعنی محمد ابوترابی که آرام و مطمئن حرکت می‌کنی، [آیت‌الله] محمدتقی بهجت قدس‌سره بعد از عمری مراقبه، نگران است بی‌ایمان از دنیا برود!
امروز اگر به من یک وعده‌ای قطعی بدهند هنگام مرگ تار باریکی از ایمان داشته باشم، هرچه دارم تقدیم می‌کنم.
این انسان نفس خود را شناخته است، زمام نفس را در دست دارد، او می‌داند (فأمْلِکْ هَوَاکَ وَ شُحَّ بِنَفْسِکَ)١ یعنی چه! و آنکه خدا را می‌شناسد خود را در محضر خدا مشاهده می‌کند.
این دو عامل، عامل کنترل کننده و بازدارنده‌ی انسانند از گناه و معصیت.
پروردگار را سوگند به مقرّبان درگاهت ما را در راهی که مورد رضای امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب علیه الصلوة و السلام است، هدایت بفرما.
