در حال بارگیری...
خیال کردیم که ما به واجبات عمل کردیم و محرمات را ترک کرده‌ایم
برای عمل چطور؟ آدم باید اختیاراً آنچه را که می‌داند [عمل] بکند، پا نگذارد [وگرنه] پشیمان می‌شود. آن چیزی که نمی‌داند را به این و آن نگاه نگند، به دفتر[شرع] نگاه کند. [اگر] بازهم ندانست توقف و احتیاط باید بکند تا روشن بشود، گفته‌اند به آن چیزهایی که می‌دانی اگر عمل بکنی، « أورثه الله علم ما لا یعلم»[١]، «کفی مالم یعلم»[٢]، «لنهدینّهم سبلنا»[٣].
مسئله عملیات تا به این درجه هم آمد که اگر دیدیم روشن نشد برما، بدانیم که خیلی چیزها را زیر پا گذاشته‌ایم؛ خیال کردیم که ما به واجبات عمل کردیم و محرمات را ترک کرده‌ایم.
١. «من عمل بما علم ورّثه الله علم ما لم یعلم؛ کسی که به دانسته‌ی خود عمل کند خداوند او را وارث و دارای اموری که نمی‌داند می‌کند.»؛ بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۳۶۳ و ج ۹۲، ص ۱۷۲.
٢. «من عمل بما علم کفی ما لم یعلم؛ کسی که به دانسته‌ی خود عمل کند نسبت به آنچه نمی داند کفایت می‌شود [یعنی خداوند به تدریج مجهولات را برای او معلوم و روشن می‌گرداند].»؛ بحار الانوار، ج ۲، ص۳۰، روایت ۱۴ و ص ۲۸۰، روایت ۴۹.
٣. «و الذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا؛ آنان که در راه ما تلاش و مجاهدت کنند به راه‌های خود هدایت می‌کنیم»؛ سوره‌ی عنکبوت، آیه ۶۹.
