حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:...

مزاجاً چطورید؟  آیت‌اللّٰه بهجت قُدّس سِرّه: الحمدلله الحمدلله؛  «هر چه آن خسرو کند شیرین بود»، باید حمد کنیم در فرض کنید آنجاهایی که جاهایی که مرض ندارد، «لَئِن شَکَرتُم لَأزیدَنَّکُم»، جاهای دیگه خوب می‌شود، خدا ان‌شالله به زودی عافیت کامله مرحمت کند. بله ما هم ان‌شالله از گدایی دست بر نمی‌داریم. ...

ای برادر جان و ای خواهر! دل و جان خود را وارسی کن و ببین چه ای و که ای؛ اگر شهوت بر تو مسلط است، بدان که یکی از چهارپایان و بهائمی؛ اگر غضب بر تو مستولی است، بدان که سگ و گرگ و درنده ای؛ و اگر شیطنت بر تو غالب است، بدان که شیطان مجسمی و اگر صلاح دید و اشارات عقل را به کار می بندی و پیرو آن هستی، خدا...

و الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ  حمد خداى را‌ که‌ به‌ وجود مبارک پیامبرش حضرت محمد صلّى‌الله‌علیه‌و‌‌آله‌و‌‌سلّم بر‌ ما‌ منت گذاشت، دونَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ السَّالِفَةِ،  در‌ حالى که‌ امت‌هاى پیشین ‌و‌ مردم قبل از‌ ...

أمیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام: حتَّى أَوْرَى قَبَساً لِقَابِسٍ،  تا آن‌گاه که پيامبراکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) شعله‌ای از انوار دين مقدس اسلام را برای طالب و گيرنده نور برافروخت، و أَنَارَ عَلَماً لِحَابِسٍ، و علامت ارشاد برای کسی که در حيرت و ضلالت متوقف شده است، روشن ساخت،...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: چقدر مورد لطف و نعمتش هستیم! وای بر ما اگر از گناهان و یا از خدا در روز جزا غافل باشیم و در فکر استغفار نباشیم....

غبطه حکم حسد را ندارد. غبطه آن است که کسی نعمتی را که در اختیار دیگری می‌بیند برای خود بخواهد، بی آن که خواهان سلب آن از وی باشد. امام صادق علیه‌السلام  فرموده است: مؤمن غبطه می‌خورد، اما حسد نمی‌ورزد و منافق - بر عکس - حسد می‌ورزد و غبطه نمی‌خورد. نردبان سعادت، ص ۳۸۲ (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعا...

حسد این است که کسی نتواند دیگری را صاحب نعمتی ببیند و آرزو کند که آن نعمت از او گرفته شود، خواه خود او آن نعمت را داشته باشد یا نداشته باشد و خواه بخواهد از صاحب نعمت که گرفته شد، به خود او برسد یا چنین خواستی نداشته باشد. و خواه آنچه را نعمت می پندارد، واقعا نعمت باشد؛ مانند: علم و آبرو یا چنین نبا...

امام صادق علیه‌السلام فرمود: پدرم می‌فرمود: خداوند مقدر کرده است نعمتی را که به بنده‌اش بخشیده از او پس نگیرد، مگر بنده گناهی را انجام دهد که به‌سبب آن نعمت از او سلب شود. وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۳۰۳   ...

و قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ،  پروردگارا! بلایی بر من نازل شده که سنگینی‌اش مرا به زحمت و رنج انداخته، و أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ، و سختی و مشکلی به دردم آورده که تحمّلش مرا در فشار قرار داده، و بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ، و تو آن را به قدرتت بر من...