حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: آنچه را دانستیم عمل نماییم و آنچه را که ندانستیم توقّف و احتیاط نماییم تا معلوم شود؛ [در اینصورت] هرگز پشیمانی و خسارت در ما راه نخواهد داشت. این عزم اگر در بنده ثابت و راسخ باشد خدای بزرگ، اولیٰ به توفیق و یاری خواهد بود. به سوی محبوب، ص٢٨ ...

حضرت على علیه‌السلام فرموده اند:   به یکدیگر کمک کنید و بار از دوش هم بردارید. به یکدیگر توجه کنید، به یکدیگر بخشش کنید و منافق‌گونه با هم رفتار نکنید که چیزی بگویید و عمل نکنید.   نردبان سعادت، ص ۳۵۴ (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعادة) ...

  امام علی علیه‌السلام فرموده است: بهترین ادب کردن آن است که خودت آن را به کار بندی.   نردبان سعادت، ص ٣٢۴ (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعادة) ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: چه بهشتی می‌شد دنیا برای ما انسان‌ها، اگر حرف‌شنو بودیم و به ندای قوه عاقله گوش می‌کردیم. در محضر بهجت، ج۱، ص٣٠٨ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: اکثر بدبختی ما همین است که عِلممان، با عَملمان هماهنگ نیست!  برگی از دفتر آفتاب، ص۱۳۴ ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: بالاخره، حالا که کار را به اینجا رساندیم، خودمان می‌دانیم دوایش استغفار است، [آیا استغفار] می‌کنیم؟  چاره‌ای نیست از اینکه باید به‌سوی خدا برویم! اگر به‌سوی خدا نرفتیم موانع هم اگر رفع بشود، موقتاً رفع می‌شود، دائماً رفع نمی‌شود! به‌سوی محبوب، ص١٠۴ ...

حضرت آیت الله بهجت قدس سره: آیا راه خدا و بندگی را پیدا کرده‌ایم تا در راه باشیم؟!  تشخیص تکلیف، نوری است در قلب مؤمن. در صورتی که به تکلیف عمل کند، دیگر زندان و شکنجه برای او سهل و آسان است؛ ولی راحتی در منزل در صورت عمل‌نکردن به تکلیف، بسیار مشکل و سخت است! در محضر بهجت، ج۲، ص۲۴۶ ...

از امام صادق علیه‌السلام روایت است که فرمود: همانا در روز قیامت یکی از کسانی که عذابش از دیگران سخت‌تر است، کسی است که عدالتی را ستوده است، اما به غیر آن عمل کرده است.   وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۹۶ ...

▫️ آمده بودند و از او «استاد» می‌خواستند. ▫️ می‌گفتند: «طی این مرحله بی‌همرهیِ خضر نمی‌شود؛ استادی به ما معرفی کنید.» ▫️ گفت: «استاد شما، معلومات شماست. به آنچه یقین دارید، عمل کنید؛ هرجا یقین ندارید، توقف کنید تا برای‌تان روشن شود.» ▫️ بعد هم حدیث رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را گواه آورد که: ...

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: بالاترین ذکر به نظر حقیر، «ذکر عملی» است؛ یعنی «ترک معصیت در اعتقاد و در عمل». به سوی محبوب، ص٧۶ ...