سؤال: مدتی است شیطان و هوای نفس در تزکیه بطن و لسان، کمخوری، کمگفتن و کمخوابیدن اذیتم میکند، برای رفع این معایب چه کنم؟
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
گوی سبقت را نمازشبخوانها ربودند مخفیانه.
ترتیبی برای تقلیل طعام ذکر میشود، إنشاءاللّه. هرچه را که قصد دارید بخورید، اول جدا نمایید _ مثلاً در ...
کسی که در پی کسب فضایل و دفع رذایل است، چند چیز را باید رعایت کند:
الف) این که از هم نشینی با بدان بپرهیزد.
ب) در شناسایی عیوب خود و درمان آنها بکوشد و اعمال خود را حمل بر صحت نکند.
ج) دیگران را آیینه عبرت کند و بداند که کارهای ناپسند آنان اگر از او هم سرزند، ناپسند است.
د) از آنچه که مایه تحریک قوا...
حضرت آیتالله بهجت قدسسره:
«النَّظَرُ فِي الْمُصْحَفِ عِبَادَةٌ»؛ [یعنی مجرد نگاه کردن به قرآن، حتی اگر بدون تلاوت باشد، عبادت است]. مصحف عدیل خود حضرت حجت عجلاللهتعالیفرجهالشریف است؛ نظر به مصحف، نظر به امام زمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف است؛ عدیل نظر به امام زمان عجلاللهتعالیفرجهالشریف ...
جوانان باید خود را دریابند و در پی تزکیۀ دل و تهذیب نفس برآیند و بدانند که هر کار کوچک و بزرگی که از انسان سرزند و هر کنش و واکنشی که از وی ناشی شود، هم در دل و جان او اثر می گذارد و هم در صحیفه اعمال او ثبت می شود، به گونهای که چون قیامت فرا رسد و پرده طبیعت از پیش چشمش برداشته شود، بی اختیار فریا...
مَثَل کسانی که به عبادات ظاهری میپردازند و از تصفیه دل و جان غافلاند، مثل قبر مردهای است که ظاهر آن را زینت کرده باشند و درون آن مردار گندیده باشد.
یا مثل خانهای تاریک است که بر پشت بام آن چراغ نهند، و یا مثل دهقانی است که در زمینی بذر می افشاند که پر است از علفهایی هرزه که زرع را فاسد می کند و...
باید اهتمام ویژگان و برگزیدگان درگاه خداوندجلجلاله به روزه عقل و قلب، از هر چیز که انسان را از پروردگار به خود مشغول میکند، باشد؛
و اگر بهواسطه کثرت امور سرگرم کننده و غفلت، اینگونه مراقبه در تمام اوقات امکان نداشت، دستکم باید انسان از خداوند عزّوجلّ بخواهد که او را بر این حال یاری نموده و به ...
امام صادق علیهالسلام فرمود:
هر که بر نفس خویش هنگام رغبت، ترس، شهوت، خشم و خوشنودی مالک شود، خداوند جسد او را بر آتش حرام میکند.
وسائلالشیعه، ج۱۵، ص۱۶۲
...
علم اخلاق از آن رو که موجب عروج انسان از پستترین مرتبه وجودی به برترین و والاترین مراتب آن است، شریفتر و ستودنی تر از هر علم دیگری است؛ از این رو آن را «اکسیر اعظم» نامیدهاند و حکمای پیشین نام «علم» را جز به این علم - به عنوان علم حقیقی - اطلاق نمیکردند....