ج. اگر بعد از محل است اعتنا نکند مثل اين که در حال تشهّد يا قيام باشد، به خلاف اين که در حال جلوس و يا حال نهوض براى قيام باشد که مشکوک را به جا مى‌آورد.

ج. تا وقتى که فارغ از محلّ نشده است، بنابر اقلّ بگذارد.

ج. به شک خود اعتنا نکند.

ج. بايد صبر نمايد و تامّل کند، و اگر احتمال مى‌دهد که با عقب انداختن تامّل، مطلب از ذهنش نمى‌رود، مى‌تواند به قرائت به قصد قربت ادامه دهد و بعد تأمّل کند.

ج. به شک خود اعتنا نکند.

ج. به شکش اعتنا نمى‌کند و مى‌تواند بنا بگذارد که در رکعت سوم است و بنا بر اقلّ، افضل است.

ج. اظهر بطلان نماز است به جهت عدم احراز رکعتين تامّتين (دو رکعت تمام). (مسأله‌ى ٩٨۶ رساله.)

ج. بايد آن سجده را هم به جا آورد، زيرا به محلّ برگشته و شک کرده است.

ج. بدون تبيّن و روشن شدن خطا، بى‌اثر است.

ج. خير، اشکال ندارد.