٢٢٨٨. اگر نمازگزار در هنگام گفتن «سمع اللّه» شک کند که رکوع را انجام داده يا نه؛ تکليفش چيست؟ هم چنين اگر در حال قنوت شک کند که حمد و سوره را خوانده يا نه؛ چه کار بايد بکند؟
٢٢٧٣. اگر انسان در اثناى تشهّد شک کند که سجده‌ى دوّم را به جا آورده يا نه، فرموده‌ايد نبايد اعتنا کند؛ آيا شک در اثناى ذکر مستحبّى تشهّد هم همين حکم را دارد؟
٢٢٨٩. اگر کسى در تعداد سجده‌هاى به جا آورده شک کند؛ تکليفش چيست؟
ج. اگر بعد از محل است اعتنا نکند مثل اين که در حال تشهّد يا قيام باشد، به خلاف اين که در حال جلوس و يا حال نهوض براى قيام باشد که مشکوک را به جا مى‌آورد.
٢٢٧۴. شک در عدد «ايّاک نعبد و ايّاک نستعين» در نماز حضرت بقيّه‌اللّه ـ عجّل‌اللّه‌تعالى فرجه‌الشّريف ـ و يا شک در تسبيحات نماز حضرت جعفر و امثال آن، چه حکمى دارد؟ خصوصا در صورت نذر و اجاره؟
ج. تا وقتى که فارغ از محلّ نشده است، بنابر اقلّ بگذارد.
٢٢٧۵. نمازگزار در حال قيام، در يک يا دو رکعت شک مى‌کند. وظيفه‌اش چيست؟
ج. بايد صبر نمايد و تامّل کند، و اگر احتمال مى‌دهد که با عقب انداختن تامّل، مطلب از ذهنش نمى‌رود، مى‌تواند به قرائت به قصد قربت ادامه دهد و بعد تأمّل کند.
٢٢٧۶. اگر در نماز نافله‌اى که دو تا دو رکعتى پشت سر هم هستند، شک کند که در رکعت دوّم از دو رکعت اوّل است يا در رکعت اوّل از دو رکعت دوّم است؛ چه وظيفه‌اى دارد؟
ج. به شکش اعتنا نمى‌کند و مى‌تواند بنا بگذارد که در رکعت سوم است و بنا بر اقلّ، افضل است.
