٢٢٧٨. اگر نمازگزار در نماز، شکى برايش پيش آيد و در حال شک، نماز را به اميد  اين که با فکر کردن به يقين مى‌رسد ادامه دهد و بعد از ادامه دادن به يک طرف شک يقين پيدا کند؛ آيا لحظاتى که با شک و ترديد نماز خوانده به اصل نماز  لطمه‌اى نمى‌زند؟