ج. به مسأله‌ى ٢١۴۶ رساله رجوع شود.

ج. اگر نذرش را معلّق بر سفر کرده يا اعمّ از سفر و حضر نذر کرده است، مى‌تواند در سفر روزه بگيرد.

ج. در فرض مرقوم، تخلّف نذر نشده است و قضاى روزه را به جاى آورد.

ج. بله، مشروع است.

ج. اگر اضطرار داشته، نقض عهد نشده است.

ج. نذورات هر يک از ائمّه‌ى طاهرين ـ عليهم‌السّلام ـ يا حضرت ابوالفضل ـ عليه‌السّلام ـ را مى‌توانيد، صرف مجالس روضه و اطعام براى خود آن حضرت بنماييد، نه ديگرى.

ج. مانع ندارد.

ج. به مسأله‌ى ٢١٣٧ رساله رجوع شود.

ج. از آن جا که عمل به نذر متعذّر است، همان بيرون بخواند کافى است، البته در فرضى که به جماعت در مسجد ديگرى هم نمى‌رسد.

ج. بنابر احتياط واجب مشروط نيست و منحلّ نمى‌شود.