ج. عمل بر طبق نذر واجب است، ولى خود نذر کردن واجب نيست. به مسايل نذر (٢١٢٨ به بعد) در رساله مراجعه شود.

ج. براى نيازهاى مترقّبه در آينده، براى همان محل نگهدارى کنند، مثل تعميرات يا توسعه آن محل و در صورتى که هيچ نيازى به عين يا ماليت آن نباشد، صرف آن در مسجد ديگر يا امامزاده ديگر مانع ندارد.

ج. اگر مى‌داند که تا روز هفتم گوسفند تلف مى‌شود، مانع ندارد.

ج. احتياطا بين سه محل توزيع کند.

ج. مراد از انحلال، سقوط نذر از وجوب عمل به آن است، مثلاً اگر نذر براى ترک مطلق فعلى باشد، با تخلّف از آن کفاره واجب است ولى نذر پس از آن منحل مى‌شود و هم چنين اگر در وقت عمل، کار نذر شده شرعا مرجوح شود، نذر منحلّ مى‌شود و معناى ديگر انحلال نذر، تعدّد واقعى نذر به تعداد دفعات و افراد است، مثل اين که نذر کند هر هفته کارى را انجام دهد و يا به طور مستمر سيگار کشيدن را ترک کند و براى هر دفعه سيگار کشيدن، صدقه بدهد که در اين صورت براى هر تخلّف، کفاره جداگانه لازم است.

ج. اگر غذاى پخته را نذر کرده، بايد آن را بپزد و بدهد.

ج. اگر متعلَّق نذر غير مقدور باشد، نذر منعقد نمى‌شود.

ج. احتياط است که در ضروريّات مسجد باشد، مگر با اجازه‌ى دهنده.

ج. اگر منظور انجام کار مورد رضايت خدا بوده است، نه واجب قراردادن کارى که مورد رضاى خدا است بر خود، اين نذر شرعى نيست.

ج. اگر نذرى از تمام جهات مرجوح شد، لازم نيست به آن عمل شود، اما در فرض سؤال، به صورت‌هاى غير مرجوح در رابطه با آن نذر عمل کند.