ج. اگر از عين مال نامشروع باشد، استفاده از آن جايز نيست.

ج. مباشرت لازم است، مگر اين که نذر به گونه‌اى باشد که شامل استيجار و استنابه و قبول از متبرّع باشد.

ج. بنابر احتياط واجب بايد اذن بگيرد؛ ولى بدون اذن هم وضعا عهد را بايد منعقد به حساب آورد.

ج. اگر در نذرش متعيّن بوده است که آيه‌الکرسى همان آيه‌ى اوّل از «اللّه‌ لا اله الاّ هو الحىّ القيّوم» تا «و هو العلى العظيم» است، تا همين‌جا کفايت مى‌کند و در غير اين صورت، احتياطا تا آخر بخواند.

ج. نذر کافر منعقد نمى‌شود.

ج. خير، بايد طبق نذر عمل شود.

ج. به مسأله‌ى ٢١۴۶ رساله رجوع شود و در مقدار کفاره هم فرق دارند.

ج. احتياطا بايد آن را قضا نمايد.

ج. ظاهرا نذرش ساقط مى‌شود.

ج. نوشيدنى مناسب هر فصل، مثل شير و غير آن را بدهد.