بسم الله الرحمن الرحیم.
قال الله (عزّ مَن قائل): «وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ»۱.
تمام تقواها مرتبط به قلب است و جسد بهمنزلۀ خادم است. و اختصاص شعائر به این است که تقوا را در قلوب دیگران تثبیت مینماید.
و علاماتی هستند که بهواسطه آنها، به ذیالعلامة (صاحب علامت) پی میبرند. فرمودهاند: «عَلائِمُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْإِحْدَى وَ الْخَمْسِينَ وَ الْجَهْرُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَ التَّخَتُّمُ بِالْيَمِينِ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ»۲.
***
روایت دارد که امام زمان صلواتاللهعلیه که ظهور فرمود، میفرماید: «اَلا یا اَهلَ العالَم»؛ پنج ندا میکند به اهل عالم۳ و بدون هیچ دستگاهی و اختراعی و اینها، این [ندا] به همه میرسد، به هر کسی به لغت [و زبان] خودش. در عالَم [هستی] نه [فقط] در این پنج قاره. «اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِّیَ الحُسَین قُتِلَ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِّیَ الحُسَین سَحَقُوهُ عُدواناً».