ج. مى‌تواند به صورت کلى حلاليت بطلبد و طلب رضايت مطلقه بنمايد و اگر امکان جلب رضايت ندارد، براى آن‌ها استغفار کند.

ج. فاعل گناه‌کار است و مفعول مُجاز به آن کارها نسبت به غير او نيست و نسبت به او هم مجاز به کار حرام شرعى نيست وگر نه مثل او مستوجب حدّ است.

ج. اگر قصد قتل داشته باشد، قتل عمد محسوب مى‌شود وگرنه شبه عمد است.

ج. اگر ضررى نداشته باشد، ظاهرا اشکال ندارد.

ج. به گوش خوردن موسيقى، همانند شنيدن آن حرام نيست و گناه عمل حرام اعم از شنيدن موسيقى و... در ماه‌هاى حرام مضاعف است.

ج. دايره نيز از آلات و وسايل طرب مى‌باشد و استعمال آن حرام است.

ج. اگر به حدّ غنا باشد يا صداى آن‌ها را نامحرم بشنود، حرام است.

ج. اگر قصد ريبه و لذت باشد، اشکال دارد.

ج. حکمش به عنوان اوّلى عدم ضرر رساندن به خود يا ديگرى است، به حدّى که حرام باشد؛ پس اگر مضرّ نباشد و مفسده‌اى هم بر آن مترتب نباشد فى نفسه اشکال ندارد.

ج. جايز نيست. (به توضيح مذکور در مسأله‌ى ٢٠ از ملحقات رساله مراجعه شود.)