صفحه اصلی

در حال بارگیری...

استفتائات احکام نماز و روزه مسافر

٣٠۵١. شخصى که قم وطن او است و به چهارفرسخى قم رفته و در آن جا قصد ده روز مى‌نمايد، پس از چند روز جهت سرکشى به خانواده‌ى خود به قم آمده و برمى‌گردد، آيا اين رفت و آمد مُضرّ به قصد اقامت است و يا اين که حکم مسافر را ندارد؟  

ج. حکم سفر مجدّد را دارد و مضرّ به قصد اقامت است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5544 | پیوند ثابت
٣٠۶٧. اگر کودکى قبل از بلوغ وارد مشهد شود و بنا دارد جمعا ده روز بماند و روز پنجم اقامت، بالغ شود، آيا بايد در پنج روز باقى مانده نمازش را تمام بخواند يا شکسته؟  

ج. تمام مى‌خواند؛ همان طورى که پنج روز قبل هم تمام بود؛ هر چند بر او واجب نبود.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5560 | پیوند ثابت
٣٠٨٣. افرادى که قصد مسافرت براى چهل هفته‌ى پياپى از شهرهاى دور به مسجد مقدّس جمکران را دارند و هم‌چنين افرادى که ساليان پياپى هر هفته به اين مکان مقدّس تشريف مى‌آورند، در مورد نماز و روزه‌هاى واجب چه وظيفه‌اى دارند؟  

ج. در فرض سؤال، نماز آن‌ها تمام و روزه آن‌ها صحيح است، البته با مراعات مسأله ١٠۶۶ رساله.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5576 | پیوند ثابت
٣٠٩٩. فردى به صورت هميشگى در کمتر از ده روز به شهرى مسافرت مى‌کند، ولى هر  هفته‌اى به جهت کار و غرضى غير از کار و غرض قبلى مى‌رود، آيا کثير السّفر اطلاق مى‌شود؟  

ج. کثير السّفر است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5592 | پیوند ثابت
٣١١۵. شخصى در طول سال حدود سه ماه تابستان را در مسافت شرعى مسافرکشى مى‌کند، حکم نمازش چيست؟  

ج. نمازش در آن سه ماه تمام است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5608 | پیوند ثابت
٢٩۵۶. کسى که در ماه رمضان به شهر هشت فرسخى مسافرت مى‌کند و منظورش اين است که در همان شهر روزه‌اش را بخورد. ولى نتوانسته و فرصت پيدا نکرده تا مبطل به عمل آورد و بعد از برگشتن در محل، نيّت روزه همان روز را نموده است، آيا روزه‌اش صحيح است؟  

ج. اگر قبل از ظهر به محل خودش رسيد، بايد نيّت روزه کند و روزه‌اش صحيح است.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5447 | پیوند ثابت
٢٩٧٢. کسى که پس از مدتى فهميد نمازهايى را که کامل خوانده بايد شکسته بخواند، نمازهاى او صحيح است يا باطل؟  

ج. اگر نمى‌دانسته که بايد نماز را شکسته بخواند و قصد قربت در نماز داشته، نمازش صحيح است؛ اما اگر مى‌دانسته که بايد نماز را شکسته بخواند، لکن بعضى از خصوصيّات آن را نداند، مثلاً نداند در سفر هشت فرسخى بايد شکسته بخواند، در صورتى که وقت باقى است، بايد بنابر احوط نماز را شکسته بخواند و اگر وقت گذشته، به طور شکسته قضا نمايد. اما در صورت فراموش کردنِ مسافر بودن خود، اگر در وقت يادش بيايد بايد شکسته به جا آورد و اگر بعد از وقت يادش بيايد، قضاى آن نماز بر او واجب نيست.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5463 | پیوند ثابت
٢٩٨٨. آيا معيار در مسافت شرعى اين است که بر روى زمين به اندازه‌ى مسافت از وطن دور شويم يا اين که مثلاً اگر با بالن ارتفاع بيش از ۵/٢٢ کيلومتر را بالا برويم و در بالاى شهر قرار داشته باشيم باز هم مسافت شرعيّه صدق مى‌کند و بايد در آن‌جا نماز را شکسته بخوانيم؟  

ج. ظاهرا فرقى نمى‌کند و در حدّ ترخص تقدير استوا مى‌شود.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5479 | پیوند ثابت
٣٠٠۴. فرموده‌ايد که بعد از قصد توطّن بايد مدّتى بمانند تا عرفا صدق وطن کند. آيا اين مدّت بايد بدون تخلّل سفر باشد، (يعنى در بين مدت اقامت سفر نکنند) يا اعمّ از اين مطلب است؟  

ج. بايد بدون تخلّل سفر باشد؛ مگر سفرى باشد که به صدق عرفى تحقّق وطن، خلل وارد نسازد.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5496 | پیوند ثابت
٣٠٢٠. زنى که در وطن تابع شوهر شده است، براى تحقق وطن آيا بايد مقدارى اقامت کند تا وطنيّت محقق شود؟ يا لازم نيست؟  

ج. بله، بايد به مقدارى که صدق عرفى وطن کند، آن جا بماند.

کتاب: استفتائات | شناسه: 5512 | پیوند ثابت

آخرین مطالب

نمایه‌ها

فیلم ها