امام رضا علیه‌السلام: هرکه به توحيد خداوند اقرار کند، و خدا را شبيه خلق نداند، (تا اينکه فرمود:) و از روى يقين، به رجعت (بازگشت امامان معصوم علیهم‌السلام، پس از ظهور حضرت مهدى(عج) يا بازگشت روز قيامت) معتقد گردد، و از گناهان کبيره اجتناب کند،  حقیقتاً مؤمن است و از شيعيان ما اهل‌بیت علیهم‌السلام مىب...

امام صادق علیه‌السلام: وقتی که دو مؤمن یکدیگر را به آغوش می‌کشند، رحمت آن دو را فرا گیرد. پس هنگامی که با هم باشند و در این [ارتباط] چیزی جز  وجه [و خشنودی] خدا را نخواهند و نیت آن‌ها چیزی از اهداف دنیایی نباشد، به آنان گفته شود: بخشیده شدید؛ عمل از سر گیرید. وسائل‌الشیعه، ج12، ص231   ...

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: وقتی با یکدیگر دیدار می‌کنید، دیدارتان با سلام و دست‌دادن و هرگاه از هم جدا می‌شوید، جداشدنتان با طلب مغفرت باشد. وسائل‌الشیعه، ج12، ص220   ...

«جدم ابوجعفر طوسی رحمه‌الله به سند خود نقل کرده است که مولایمان امام حسن‌بن‌علی عسکری علیه‌السلام  فرمود: «نشانه‌های مؤمن پنج چیز است: خواندن ۵١ رکعت نماز [در شبانه‌روز]؛ زیارت اربعین؛ به انگشت کردن انگشتری در دست راست؛ گذاشتن جبین [در سجده] بر خاک؛ گفتن «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» با صدای بلند».   اقب...

امام باقر علیه‌السلام: مؤمن توصیف نشود؛ و همانا مؤمن با برادر خویش دیدار کند و با او دست بدهد؛ پس پیوسته خداوند به آن دو نظر کند و گناهان از چهرۀ آن دو فرو ریزد، همان‌طور که برگ از درخت فرو می‌افتد..   وسائل‌الشیعه، ج١٢، ص٢١٨ ...

امام سجاد علیه‌السلام: اگر مردی از سمت راستت به تو ناسزا گفت و سپس از جانب چپ تو آمد و عذرخواهی کرد، عذرش را بپذیر.   وسائل‌الشیعه، ج١٢، ص٢١٨ ...

روح عبادات، ولایت‌ الله است و ولایت ولى ‌الله هم ولایت‌ الله است. ما با ائمۀ اثناعشر و انبیا و اوصیا کار نداریم، الّا اینکه خدا با این‌ها کار دارد....

امام صادق علیه‌السلام: شيعه ما نيست آن‌که به زبانش (کلام ما را) بگوید؛ ولى (در کردار خویش) با اعمال ما مخالفت کند. بلکه شيعه ما کسى است که با زبان و قلب، با ما موافق باشد، و از آثار (روایات و سخنان) ما پيروى کند، و به اعمال ما عمل نمايد. اينان شيعيان ما هستند.   وسائل‌الشيعه، ج١۵، ص٢۴٧ ...

امام باقر علیه‌السلام: از جمله حقوق مؤمن بر برادر مؤمنش این است که گرسنگی‌اش را برطرف کند، و برهنگی‌اش (یا بدی‌هایش) را بپوشاند، و اندوهش را برطرف کند، و بدهی‌اش را ادا کند، و وقتی از دنیا رفت، جانشین او در [سرپرستی] خانواده و فرزندانش باشد. (وسائل‌الشیعه، ج١٢، ص٢٠۴) ...

...