ج. خير

ج. در جهت شستن به نيّت وضو، رعايت ترتيب عرفى از بالا به پايين لازم است ولى ريختن آب به پايين‌تر اشکال ندارد.

ج. مقدار فاصله بين انگشت شست و انگشت ميانى به اضافه‌ى مقدار کمى براى يقين، لازم است شسته شود و غير از آن ضرورتى ندارد که شسته شود. (توضيح بيشتر در مسأله‌ى ٢٣٨ رساله آمده است.)

ج. مقدارى از بينى و دهان که ظاهر است، بايد شسته شود.

ج. اگر قبل از وضو و يا در هنگام وضو برطرف شده و سپس يک مرتبه آب بر آن جريان يافته صورت و حوله پاک است و اما صحت وضو مبنى بر اين است که پس از پاک شدن محل، جريان آب بر آن به نيّت وضو ادامه يابد و يا دوباره جارى شود و اگر شک در برطرف شدن آن دارد، وضو صحيح است ولى حوله و صورتش را تطهير کند.

ج. مقدارى از صورت که بين انگشت شست و ميانى قرار مى‌گيرد در وضو بايد شسته شود. (به توضيح مذکور در مسأله‌ى ٢٣٨ رساله مراجعه شود.)

ج. خير لازم نيست و شستن ظاهر مو کافى است.

ج. ميزان ريختن آب يا دست کشيدن نيست، بلکه شستن تمام عضو است که گاهى با چند بار ريختن آب، يک بار شستن حاصل مى‌شود.

ج. اشکال ندارد.

ج. در صورتى که به قصد قربت خلل بزند و يا مسح به آب زايد شود، وضو باطل است.