ج. استفاده موسيقى براى درمان نيز همانند موارد ديگر آن جايز نيست.

ج. اختيارا خودش نبايد گوش دهد و حکم به گوش خوردن موسيقى (سماع) با شنيدن آن (استماع) فرق مى‌کند.

ج. با عدم غنا و لذّت بردن جايز است؛ اگرچه احتياط در اجتناب است.

ج. اشکال دارد.

ج. اگر معلوم باشد که نقل از بعض تواريخ و روايت‌ها است، اشکال ندارد.

ج. اگر منشأ انتزاع حرام است، جايز نيست.

ج. اگر در کنارى باشد و مزاحمت با نمازگزاران نداشته باشد، اشکال ندارد.

ج. صورت تمام از چيزهايى که روح دارند، جايز نيست.

ج. فرق نمى‌کند، فى الجمله.

ج. اگر اعمال مذکور براى مصرفى که موجب اعتياد مضرّ است باشد، جايز نيست.