ج. تعيين مدت در مضاربه، بنابر توضيحى که در مسأله‌ى ١۶٩٨ رساله آمده است، مانعى ندارد و در فرض سؤال اگر حسابرسى ممکن نيست يا مشکل دارد، مى‌توانند پس از حصول مقدارى سود، مصالحه کنند.

ج. به عنوان مضاربه مالک آن‌ها نشده است.

ج. چنان‌چه شرط کند که عامل تمام خسارت يا مقدارى از آن را به عهده گيرد، اظهر صحت شرط است. (مسأله‌ى ١٧٠٠ رساله)

ج. بله، جريان دارد.

ج. بنابر اقرب، مضاربه با پول رايج هر زمان، مثل اسکناس، که معمولاً در مقابل جنس پرداخت مى‌شود، جايز است. (مسأله‌ى ١۶٩٩)

ج. خير، مضاربه نيست.

ج. اگر به عنوان هديه و بخشش باشد، مانعى ندارد.

ج. خير، نمى‌توان.

ج. اگر خود سرمايه‌اى نداشته و به عنوان عامل کار مى‌کرده، عامل امين بوده و در غير صورت افراط و تفريط، ضامن نيست و اگر خود سرمايه‌اى داشته و به شراکت کار مى‌کرده، در سود و زيان و خسارت، هر دو سهيم هستند.

ج. اظهر، صحت شرط است.