ج. در فضله‌ى پرندگان حرام‌گوشت، اقوى نجاست است و وظيفه از جهت عسر و حرج ـ که در شريعت نفى شده ـ در اين جا با جاهاى ديگر تفاوتى ندارد.

ج. پاک است، ولى مانع نماز است.

ج. در هر دو مورد احتياط در اجتناب است.

ج. اگر علم يا اطمينان به وجود الکل دارد، مقتضاى احتياط، اجتناب است.

ج. در حکم با ساير کافران يکسان مى‌باشند.

ج. فرقى نمى‌کند، هر مورد که در موانع با نماز مشترک است، هر چند به احتياط لزومى، اجتناب از آن لازم است.

 ج. اگر خون جهنده دارد نجس است، و در غير اين صورت، در حيواناتى که خوردن گوشت آنان حرام است و در اجتناب و دورى از فضولات آنان عسر و حرج پيش نمى‌آيد، بنابر احتياط واجب بايد اجتناب نمود.

ج. خير، پاک است.

ج. در حکم نجاست با سگ معمولى فرق نمى‌کند.

ج. فقط در مواردى که معالجه منحصر به خوردن آن است، اکتفا به حدّ ضرورت جايز است