آقایی، آقای دیگری١ را که زود از دنیا رفت، در خواب دید، و دید که خیلی وضعش خوب است، با خود گفت: حتماً دم مرگ تصفیه شده و فشار دیده است، ولی فوراً آن آقا این آیه شریفه را خواند: «الَّذينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ طَيِّبين؛ کسانی که فرشتگان با حالت خوش و گوارا، جانشان را میگیرد».٢ میگوید: با خود گفتم حتماً در برزخ به حسابش رسیدهاند! ولی باز آیهای خواند که مؤمنان در برزخ چنین و چنان متنعماند. میگوید: گفتم، حتماً در روز حساب و قیامت مجازات میشود، ولی باز آیهای خواند و سپس فرمود: آنطور که تو درباره من گمان داری، نیستم. در اوائل امر خوب بودم، ولی در اواسط، مقداری انحرافات داشتم، و در اواخر عمر باز خوب شدم!