در حال بارگیری...
«وَ أَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یأْتُوک رِجالًا وَ عَلی کلِّ ضامِرٍ یأْتِینَ مِنْ کلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ؛ و مردم را دعوت عمومی به حج کن تا پیاده و سواره بر مرکبهای لاغر از هر راه (به سوی خانه خدا) بیایند».۱
«جَعَلَ اللَّهُ الْکعْبَةَ الْبَیتَ الْحَرامَ قِیاماً لِلنَّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ الْهَدْی وَ الْقَلائِدَ ذلِک لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ أَنَّ اللَّهَ بِکلِّ شَیءٍ عَلِیمٌ؛ خداوند، کعبه بیت الحرام را وسیلهای برای سامان بخشیدن به کار مردم قرار داده و هم‌چنین ماه حرام و قربانی‌های بی‌نشان و قربانی‌های نشان‌دار، این‌گونه احکام (حساب‌شده و دقیق) به‌خاطر آن است که بدانید خداوند آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمین است، میداند و خداوند به هر چیزی داناست».۲
«إِنَّ أَوَّلَ بَیتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکةَ مُبارَکاً وَ هُدی لِلْعالَمِینَ فِیهِ آیاتٌ بَیناتٌ مَقامُ إِبْراهِیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً وَ لِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیهِ سَبِیلًا وَ مَنْ کفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِی عَنِ الْعالَمِینَ؛ همانا اولین خانهای که در روی زمین برای [عبادت] مردم قرار داده شد، همان است که در مکه است؛ درحالی‌که آن خانه، مبارک و برای جهانیان مایۀ هدایت است و در آن نشانههایی روشن (از جمله) مقام ابراهیم وجود دارد، و هر کس داخل آن شود، در امان خواهد بود و برای خدا بر عهدۀ مردم است که آهنگ خانۀ (او) کنند، آنان‌که توانائی رفتن به‌سوی آن دارند، و هر کس کفر بورزد (و حج را ترک کند، به خود زیان رسانیده) قطعاً خداوند از همه جهانیان بی‌نیاز است».۳
«رَبَّنا إِنِّی أَسْکنْتُ مِنْ ذُرِّیتِی بِوادٍ غَیرِ ذِی زَرْعٍ عِنْدَ بَیتِک الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِیقِیمُوا الصَّلاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یشْکرُونَ؛ پروردگارا من بعضی از فرزندانم را در سرزمین بی‌آب و علفی در کنار خانهای که حرم تو است ساکن ساختم ـ پروردگارا ـ تا نماز بر پای دارند، بنابراین قلب‌های گروهی از مردم را متوجه آنها ساز و از ثمرات به آنها روزی ده، شاید آنان شکر تو را به جای آورند».۴
«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً؛ همانا خداوند و فرشتگان او بر پیامبر درود میفرستند، ای‌کسانی‌که ایمان آوردهاید، بر او درود فرستید و بسی سلام گویید».۵
«وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِیماً؛ و اگر آنان که بر خود ستم کرده بودند در نزد تو می‌آمدند و از خداوند طلب بخشایش می‌کردند و پیامبر نیز برای آنان طلب مغفرت می‌نمود، قطعاً می‌دیدند که (خداوند) بسیار بخشنده و مهربان است».۶
«یا عِبادِی الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ؛ بگو ای بندگان من که بر خود ستم روا داشتهاید، از رحمت خداوند مأیوس نباشید که او همه گناهان را میبخشد، همانا او بخشنده و مهربان است».۷
