در حال بارگیری...
خدا کند آثار قَیّمه و گران‌بهایی را که بالوراثة داریم، اختیاراً از دست ندهیم و گرگ‌ها از دست ما نگیرند!
نقل کرده‌اند: در اثر یک منبر عالِمی، چهار هزار نفر شیعه شدند. کسی که این‌گونه بیان داشته باشد، در ثواب، از مراجع بالاتر است؛ زیرا در روایت آمده است: «لأنْ یهدِی الله عَلی یدَیک رَجُلاً، خَیرٌ مِما طَلَعَتْ عَلَیهِ الشمْسُ وَ غَرُبَتْ؛ اگر خداوند یک نفر را به‌وسیله تو هدایت کند، قطعاً بهتر از تمام آنچه آفتاب بر آن می‌تابد و غروب می‌کند، خواهد بود».۱
خدا می‌داند هدایت نفوس چقدر ارزش دارد. البته نباید از اول کار چنان بار تکلیف را سنگین کرد که طرف مقابل از مذهب بیزار گردد، و «أَدْخَلَهُ فی شَیءٍ أَخْرَجَهُ مِنْهُ؛ او را از چیزی که در آن وارد نموده بود، خارج کرد»۲ صدق کند، بلکه باید با رفق و مدارا رفتار نمود.
در هر حال، مرحوم آقا میرزا حبیب‌الله رشتی۳ که خیلی معتقد بوده و از روی ایمان مطالب را تحصیل می‌کرده است، پیشانی آن آقا را بوسید و گفت: «حاضرم همه ریاضت‌هایی را که کشیدم به تو بدهم و در عوض، ثواب این یک منبر را به من بدهی».
خدا کند آثار قَیّمه و گران‌بهایی را که بالوراثة داریم، اختیاراً از دست ندهیم و گرگ‌ها از دست ما نگیرند!
