خوب است انسان در هر کار خیری۱ که پیش میآید و میتواند آن را انجام دهد، فرصت را مغتنم بشمارد و خود را از آن محروم ننماید. «أَحْصاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ؛ خداوند به شماره درآورد و آنان فراموشش کردند»۲ را نباید کوچک شمرد؛ زیرا فردای قیامت به هر یک از آنها شدیداً محتاج خواهیم شد. کارهای خیر و امور مهم، مسئله رسیدگی به ایتام و تفقد نسبت به شؤون آنها، ولو بهصورت مخفیانه، همچنین ارسال طعام حاضر و پخته به مستحقین، که در میان علما و مراجع سابق و نیز ائمه اطهار علیهمالسلام رایج بوده است.