و حق زبان، گرامی داشتن آن از دشنام و عادت دادنش به خیر، و ترک یاوهای است که فائدهای در آن نیست، و نیکی کردن درباره مردم، و خوبی گفتار درباره ایشان است. و حقّ گوش، منزه داشتن آن از شنیدن غیبت، و از شنیدن چیزی که شنیدنش روا نیست. و حق چشم این است که آن را از چیزی که برای تو حلال نیست فروبندی و نگاه کردن با آن را وسیله عبرت قرار دهی.