عکس‌نوشت سه‌شنبه ٢ مهر ماه ١٣٩٨

از کانادا آمده بود آقا را ببیند، از پدر و مادری لبنانی و کانادایی بود. چیزهایی شنیده بود و کنجکاو بود.
دلهره و شک در چهره‌اش پیدا بود. وارد اتاق شد، دید آقا دارد تسبیح می‌چرخاند. به لب‌های آقا خیره شد، دید تکان نمی‌خورند. با خود گفت:  «این چه عالمی است که تسبیح می‌گرداند و ذکر نمی‌گوید؟!»
هنوز ننشسته بود که آقا فرمود: «بله! ذکری از امام سجاد  علیه‌السلام روایت  شده است که هر کس آن ذکر  را بعد از نماز صبح بخواند، تا غروب هر چه  تسبیح بگرداند، برای او ذکر می‌نویسند.» رنگش پرید. فقط سکوت کرد.
آن‌هایی که نشسته بودند، چیزی نفهمیدند؛ نمی‌دانستند چه خبر است؟!