در حال بارگیری...
به نظر می‌رسد از آیه «إِن لَک أَلا تَجُوعَ فِیهَا وَ لاَ تَعْرَی »١ ؛ (تو در بهشت، گرسنه و برهنه نمی‌شوی) به ضمیمه آیاتی که حضرت آدم علیه السلام را از تناول شجره نهی فرموده،٢ استفاده می‌شود چیزی که ما را از آن نهی فرموده‌اند یا امر به نهی از آن نموده‌اند، احتیاجی به آن نیست، و در مورد آن تشنه نمی‌شویم، گرسنه نمی‌شویم، و از بین نمی‌رویم و سبب هلاکت و موجب نابودی ما نمی‌گردد؛ بلکه به عکس، مصلحت ما در آن است. بنابراین، باید بدانیم که خداوند عظیم‌الشأن ما را به دین فروشی مضطر نکرده و نمی‌کند! بالاتر از صبری که برای فقرا لازم و ممدوح است، صبر اغنیا است: صبر بر طاعت، و صبر از معصیت و صبر از فحاشی و صبر بر فحاشی دیگران و در منازعات و... که برای آنها لازم است.
