علمای سابق، بسیار از غذای حرام اجتناب داشتند. خدا میداند که غذا چقدر در ایمان و کفر و اعمال خیر و شر انسان مدخلیت دارد.
یکی نقل میکرد: برای شخصی، رفیقش از اروپا مربای فأره (موش) هدیه فرستاد. همچنین نقل میکرد: یکی از اولاد خوانین و بزرگزادگان شهر ما، سفیر ایران در پاریس بود. پادشاه وقت فرانسه ایشان را برای صرف غذا دعوت کرده بود و بعد از صرف غذا به ایشان گفته بود: میدانید غذای امروز شما چقدر هزینه برداشته است و از کدام دریا، لاکپشت، قورباغه و خرچنگ تهیه نمودهایم؟ وی میگوید: در جای خلوت، تمام غذایی را که خورده بودم، فوراً استفراغ کردم و اجازه مرخصی گرفتم.